Even voorstellen: Sergiu Ștefănică

Mijn naam is Sergiu Ștefănică, 36 jaar oud en zoals als jullie hebben gemerkt, door mijn naam en accent, ben ik niet in NL geboren, maar in Roemenië.

Mijn sportcarrière is begonnen toen ik 12 was. Toen heeft mij een trainer mij op straat zien voetballen en heeft tegen mij gezegd dat ik me maandag moet aanmelden bij zijn training. Hij had er wel verstand van, want 4 jaar later had ik mijn eerste profcontract getekend en 1 jaar later had ik de eer om te spelen voor mijn eigen land. In het U17 team, maar ik ben nog nooit zo trots geweest als toen ik het volkslied hoorde.

Nee, dat is niet waar. Ik ben trotser geweest toen mijn eerste dochter geboren werd. Selina is inmiddels 9 jaar oud en haar zusje, Alyssa is 14 maanden jonger, zij wordt 8 in augustus. Hun moeder is de reden dat ik naar Nederland ben gekomen. We zijn verliefd op elkaar geworden op een mooi eiland in Griekenland, waar we allebei aan het werk waren. Er was gelijk veel passie, veel vuur zoals ik het noem, maar een vuur dat snel start, gaat ook snel uit. We zijn niet meer samen sinds de meiden 1 en 2 waren. Mijn  nieuwe liefde, volleybal, zorgt dat ik niet afgeleid wordt door vrouwen die willen daten.

Ik hoor jullie denken: eindelijk zegt ie iets over volleybal! Hij is de coach van ons 1e damesteam, de trots van de club, maar hij is een voetballer geweest. Rutger, TC jullie hebben een fout gemaakt.

Dat zullen we aan het eind van het seizoen weten, maar maak je geen zorgen, mijn liefde voor volleybal is enorm. En dat is begonnen op de stranden van Griekenland. Weer Griekenland… Daar heb ik voor het eerst beachvolleybal gespeld en ik wist het gelijk dat voetbal niet meer interessant is. Ik heb wel geprobeerd te voetballen hier in Nederland, maar ik kon niet meer het niveau van vroeger halen, dus het was duidelijk dat volleybal mijn sport is.

Ik ben in de zaal begonnen, nooit een divisiespeler geweest. Tijdens corona zag ik andere trainers bezig en toen dacht ik, “ik kan het beter dan jullie en ik zal het bewijzen ook nog.” 5 september 2021 heb ik besloten dat ik een toptrainer zal worden, en ik weet het zo goed omdat het nog op mijn Instagram account staat. Sindsdien heb ik alle beslissingen genomen met het idee dat ik een pro-trainer zal worden. Ik heb mijn VT3 diploma gehaald, en ik september zal ik starten met VT4. In de laatste 2 jaar ben ik actief bij 5 teams geweest en ook bij RTC meiden in Rotterdam. Dus mijn ervaring per jaar telt als 2 seizoenen voor een normale trainer die alleen met 1 team bezig is. 🤣

Volgend seizoen zal ik, naast VOLEVO D1, ook actief zijn bij VCH H1 en VCH MA1. Oh ja, bijna vergeten, op zondagochtend kan je mij vinden in Haarlem, ik zal daar training geven aan pre-jeugd oranje-meiden.

Veel, ik weet het. Maar alles wat je vanuit je hart doet geeft energie, en volleybal is mijn liefde.

Daarom geloof ik wel dat we een mooi seizoen zullen ervaren samen. Vanuit mijn hart geloof ik dat D1 een leuk team is, dat gewend is om te presteren, dat weet wat winnen is. Ik zal dat niet veranderen, maar aanvullen met mijn kennis en ervaring. Samen zijn we sterk. En wij, de meiden en ik, hopen dat jullie ons gaan aanmoedigen en naast ons zullen staan te allen tijde. Wij zullen hard werken zodat wij (jullie en wij, het team) met trots kunnen kijken naar wat we hebben bereikt volgend seizoen!

Dat is mijn belofte aan jullie!